شناسه خبر 29|
1401/8/8 22:27|
بازدید 743
معرفی تیم ملی ولز
دومین بازی تیم ملی فوتبال ایران تو جام جهانی قطر مقابل یکی از آخرین مسافران این جام برگزار میشه. تیمی که بعد از 64 سال
دومین بازی تیم ملی فوتبال ایران تو جام جهانی قطر مقابل یکی از آخرین مسافران این جام برگزار میشه. تیمی که بعد از 64 سال
مجوز حضور تو بزرگترین رویداد فوتبالی کره ی خاکی رو به دست آورده. قراره از اژدهای قارهی سبز، ولز صحبت کنیم.
اونا در کنار انگلیس، اسکاتلند و ایرلند شمالی تشکیل دهنده ی بریتانیا هستن. برعکس المپیک که همگی کنار هم و زیر یه پرچم وارد
مسابقات میشن، تو فوتبال هرکدوم از این کشورا با اسم و رسم مختص خودشون در رقابتهای مختلف شرکت میکنن. فوتبال تو
ِن قلعه
سرزمی ها محبوبه اما نه به اندازه ی راگبی. راگبی ورزش ملی ولزیاست و نقش کشتی واسه ما ایرانیا رو براشون داره.
جمعیت ولز حدود سه میلیون نفره و حتی یه شهر 2000 نفری هم دارن اما اثراتشون خیلی بیشتر از جمعیت و جغرافیاشون هست.
مثال میدونستید کوه اورست از روی اسم یه ولزی به نام سر جورج اورست برداشته شده که نقشهبردار اونجا بوده؟ یا مثال اطالع
داشتید که رابرت کورد، ریاضیدان ولزی، عالمتهای مساوی، جمع و تفریق رو اختراع کرده؟ اونها در طول تاریخ تالش زیادی
کردن و همچنان میکنن تا از زیر سایه ی انگلیس بیرون بیان اما حضور پنج تیم ولزی تو فوتبال انگلیس و یا صحبت کردن بخش
تقریبا کوچکی از مردم این کشور به زبون ولزی و رسمی بودن زبون انگلیسی نشون میده که حداقل تا االن زیاد موفق عمل نکردن.
تیم ملی ولز پیش از قطر فقط و فقط یک بار، اونم تو جام جهانی 58 در جام جهانی شرکت کرد. اونا تو هر سه بازی دور گروهی
مقابل مجارستان، مکزیک و سوئدِ میزبان به تساوی رضایت دادن ولی در بازی تکراری از سد مجارستان گذشتن و به مرحلهی یک
چهارم نهایی صعود کردن. اونجا بود که صادرکنندهی بزرگ محصوالت حیوانی، حریف قهرمان اون دوره از بازیها و ستارهی
نوجوونش نشد. پله با یک گل ولز شکست داد و این تیم اروپایی با جام وداع کرد.
بدبین ترین هوادار ولز هم فکر نمی کرد که اونها بیش از 60 سال صبر کنن تا دوباره جهانی بشن اما این اتفاق رخ داد. نسل طالیی
ولز تو سالهای اخیر همه کار کرد. اونا تونستن برای اولین بار به جام ملتها برسن و تا مرحلهی نیمهنهایی پیش برن. در یورو
2020 هم اژدهای سرخ و سفیدپوش موفق شد از گروهش باال بیاد و حاال نوبت به جام جهانی رسیده.
بدون تردید گرث بیل، ستاره اصلی و بزرگ ولز تو جام بیست و دومه. بازیکنی که حتی در آمریکا و لیگ ام ال اس هم فرصت
بازی پیدا نمی کنه اما وقتی لباس تیم ملی کشورش رو به تن میکنه تبدیل به همون ستارهی سالهای نهچندان دور تاتنهام و رئال
میشه. ولزیها که به سختی و تو پلیآف و با شکست اتریش و اوکراین، بلیت قطر رو اوکی کردن باید تو این دوره از بازی ها به
مصاف آمریکا، ایران و در نهایت انگلیس برن.
ایا بازم قراره تیمی که هدایتش به عهدهی رابرت پیج هست از گروهش صعود کنه؟
