معرفی تیم ملی آمریکا

سومین کشور پرجمعیت و چهارمین سرزمین وسیع جهان قراره برای یازدهمین بار و پس از یه دوره غیبت تو مهمترین رویداد

فوتبالی جهان شرکت کنه. آمریکا هرچقدر تو اقتصاد، فیلم، موسیقی و تکنولوژی از سردمداران کره ی خاکی به حساب میاد، تو

فوتبال هیچوقت تیم قدرتمندی نبوده و هنوز هم میزان توجه مردم این کشور به پرطرفدارترین رشته ی ورزشی، همراه با تردید و

کنایه ست.

این کشور 50 ایالته تو اولین حضورش در جام جهانی، بهترین نتیجه ش رو هم کسب کرد. اونا تو نخستین دورهی جام جهانی که به

میزبانی اروگوئه برگزار شد رتبه ی سوم رو مال خودشون کردن. البته که برای رسیدن به این عنوان تاریخی مسیر پرپیچ و خمی

پیش روی یانکی ها وجود نداشت. اونها با 2 برد به نیمهنهایی رسیدن و بعد از باخت 6 بر یک مقابل آرژانتین، بدون انجام دادن

مسابقهی ردهبندی در جایگاه سوم ایستادن.

آمریکا پس از جام جهانی 50 ،چهل سال نتونست به این رویداد مهم راه پیدا کنه. با این حال کمکم با جدیتر شدن فوتبال بین مردم و

سرمایهگذاری بیشتر تو مستطیل سبز اوضاع برای اونا رو به بهبود رفت. آمریکا میزبان جام جهانی 94 شد و علیرغم حذف در

مرحلهی یک هشتم نهایی، در هر پنج جام جهانی بعدی حاضر بودن و در کره و ژاپن تا یک چهارم نهایی پیشروی کردن و رقیب

سنتیشون یعنی مکزیک رو کنار زدن.

اونا تو این دوره با ایران، انگلیس و ولز همگروهن. سابقه ی بازی با اژدهای سرخپوش رو ندارن ولی آمارشون مقابل ایران و

انگلیس 180 درجه با همدیگه متفاوته. آمریکا در جام 1998 با ایران تو یک گروه قرار گرفت و در یکی از سیاسی ترین بازی های

تاریخ جام جهانی با نتیجهی 2 بر یک به شاگردان جالل طالبی باخت و نهایتا از اون گروه حذف شد. جدال با انگلیس اما برای

نمایندهی کونکاکاف شیرین بوده. آمریکا تو جام جهانی 50 از سد سهشیرها گذشت و تو سال 2010 هم با یه تساوی یک بر یک،

ستارههای انگلیس رو متوقف کرد تا با آمار صفر باخت مهیای دیدار با شاگردان گرث ساوتگیت بشه.

هدایت آمریکا به عهدهی گ رگ برهالتر 49 ساله هست که حدود 2 دههی قبل برای اونا تو جام جهانی بازی کرده بود. برهالتر

جوونترین تیم جام رو در اختیار داره. تیمی که پر از بازیکنان مستعد با سن و سال پایینه. نسلی که اوج شکوفاییش تو دورهی بعدی

و وقتی هست که آمریکا قراره یکی از سه میزبان مسابقات باشه. با این حال اونا با داشتن بازیکنایی مثل کریستین پولیسیچ، وستون

مککنی، جییوانی رینا و سرجینیو د ست به یک صعود دیگه از گروهشون فکر میکنن و اینکه بازم تو آسیا بتونن جزو تیمای حاضر

در مرحله ی یک چهارم نهایی باشن.