تاریخچه تنیس روی‌میز در جهان

تاریخچه تنیس روی‌میز در جهان

"پینگ پنگ" یا همان "تنیس روی میز" از جمله ورزش‌های راکتی است که همه ما بارها این ورزش را در مدرسه، پارک و یا کلوپ‌ها بازی کرده‌ایم و می‌دانیم که این ورزش پر هیجان سراسر تحرک و انعطاف است و در پرورش تمرکز ذهن و بهبود قدرت دید و افزایش سرعت جسمی بسیار تاثیر گذار است. در این قسمت بر آن شدیم تا با تاریخچه این ورزش در جهان بیشتر آشنا شویم.

گفته می‌شود که ورزش پینگ پنگ توسط انگلیسی‌ها ابداع و به جهانیان معرفی شده است و در خلال سال‌های ۱۸۸۰ الی ۱۸۹۰ در دوران زمامداری ملکه ویکتوریا در بین اشراف زادگان انگلیسی این بازی مرسوم بوده است. این تصور دور از ذهن نیست که بازی تنیس روی‌میز هم مانند بسیاری از ورزش‌ها در آغاز پیدایش با لوازم و تجهیزات کاملا ابتدایی انجام می‌گرفته و به مرور زمان سیر تکمیلی را گذرانده است. این ورزش در ابتدا با نام هایی همچون "ویف واف" و "گوسیما" در اویل قرن نوزدهم شناخته می‌شده است تا هنگامی که توسط شخصی به نام "می‌جکس" در سال ۱۹۰۰ میلادی به ثبت رسانده شد.

بسیاری بر این عقیده هستند که منشاء این ورزش در آمریکای شمالی و قاره آسیا بوده است که به شکلی کاملا ابتدائی انجام می‌شده ، به طوری که با راکت‌هایی که شبیه به راکت‌های تنیس دارای شبکه و دسته‌هایی بلند و توپ‌هایی از جنس پارچه که در هم فشرده و به شکل گرد در آورده شده بودند انجام می گرفته است و یه مرور زمان راکت های شبکه ای جای خود را با راکت های چوبی دسته دار که در دو طرف راکت به جای شبکه از چوب استفاده شده بود عوض کردند. آقای ایورمنتاگو از روسای سابق فدراسیون جهانی پینگ پنگ این بازی را متعلق به سرخپوستان آمریکای شمالی می‌دانست .

"سر گود" انگلیسی در سال ۱۹۰۵ میلادی راکت‌های جدیدی را ابداع کرد که به این شکل که بر روی سطح چوبی راکت، تکه لاستیک‌های مواج دندانه دار نصب کرد که ورزشکاران با استفاده از این راکت‌ها آموختند که چگونه ضربات مواج و پیچ و تاپ دار به توپ دهند و بدین شکل این راکت ها مورد توجه قرار گرفت و دیگر کسی از راکت های چوبی برای بازی استفاده نمی‌کرد.

در سال ۱۹۲۰ میلادی یک دفتر ورزشی تجاری جهت تبلیغات کالاهای خود از برند پینگ پنگ بهره‌گیری کرد که این حرکت سبب شد تا اسم این ورزش به "تنیس روی میز" تغییر نام پیدا کند. فدراسیون جهانی تنیس روی میز به ریاست دکتر "لیمن" در سال ۱۹۲۶ تاسیس شد و به همت این شخص برای ورزش تنیس روی میز قانون و مقررات مخصوص آن نوشته و به تصویب رسید و در همان سال اولین مسابقه بین المللی تنیس روی میز در انگلیس و شهر لندن برگزار شد.

دقیقا ۱۳ سال بعد یعنی سال ۱۹۳۹ میلادی با شروع جنگ جهانی دوم توسط آلمان نازی و شخص "آدولف هیتلر" به مدت ۷ سال مسابقات جهانی تنیس روی میز انجام نشد مصادف با سال ۱۹۴۶ میلادی و خاتمه جنگ جهانی دوم که با شکست نازی ها همراه بود رقابت های جهانی تنیس روی میز دوباره آغاز و تا به الان هر ساله ادامه داشته است.

در بین سال‌های ۱۹۲۶ – ۱۹۵۲ میلادی به جهت عناوین متعددی که اروپائیان در رقابت‌های جهانی تنیس روی‌میز کسب کرده بودند عصر طلایی اروپائیان در این ورزش دانست. با فراگیر شدن این ورزش در بین جهانیان خصوصا قاره آسیا با ظهور مدعیان جدید این ورزش درسطح جهانی اینک نوبت درخشش و عرض اندام ژاپنی‌ها بود تا مهارت های خود را به اروپائیان نشان دهند.

در دهه ۱۹۵۰ میلادی ژاپنی ها با ابداع نشان دادن روش بازی "پن هولدر" با انجام بازی‌های هجومی، ضربات "فور هند"، و رقص پاها انجام بازی های نزدیک به میز تنیس با استفاده از راکت‌های اسفنجی عناوین جهانی این ورزش را درو کنند و گوی سبقت را از اروپائیان بگیرند و این دهه را به عنوان دهه طلایی ژاپنی‌ها به نام خود ثبت کنند.

ژاپنی‌ها برتری‌شان بر تنیس روی میز جهان در سال ۱۹۶۱ حفظ کردند و همواره ورزشکاران آنها ستارگان مسابقات جهانی بودند تا سال ۱۹۵۹ که "جینگ گوتان" چینی توانست جام قهرمانی مسابقات انفرادی جهان را از آن خود کند و درست دو سال بعد در سال ۱۹۶۱ شروع عصر طلایی چینی‌ها بود تا هنر خود را به ژاپنی‌ها نشان دهند و تا سال ۱۹۶۷ میلادی قهرمان بلا منازع تنیس روی‌میز جهان باشند و عنوان قهرمانی مسابقات جهانی را کسب کنند.

در خلال سال های ۱۹۶۱ الی ۱۹۸۳ عمدتا عنوان قهرمانی بین چینی‌ها، ژاپنی‌ها و گهگاهی مجارستانی‌ها جا به جا می‌شد اما اغلب چینی ها فاتحان مسابقات بودند اما امروزه مدعیان جدیدی در این ورزش حضور دارند که خود صاحب سبک هستند که می توان به آلمانی‌ها و بلاروس‌ها اشاره کرد که هم اکنون در سطح جهانی رقبای خطرناکی برای ژاپنی‌ها و چینی‌ها محسوب می‌شوند.

روابط عمومی مجموعه ورزشی بین‌المللی آفتاب