تنیس روی میز چگونه به ایران آمد؟

"پینگ پنگ" یا همان "تنیس روی میز" از جمله ورزش‌های راکتی است که همه ما بارها این ورزش را در مدرسه، پارک و یا کلوپ‌ها بازی کرده‌ایم و می‌دانیم که این ورزش پر هیجان سراسر تحرک و انعطاف است و در پرورش تمرکز ذهن و بهبود قدرت دید و افزایش سرعت جسمی بسیار تاثیر گذار است. در این قسمت بر آن شدیم تا با تاریخچه این ورزش در جهان بیشتر آشنا شویم.

گفته می‌شود که ورزش پینگ پنگ توسط اتگلیسی‌ها ابداع و به جهانیان معرفی شده است و در خلال سال‌های ۱۸۸۰ الی ۱۸۹۰ در دوران زمامداری ملکه ویکتوریا در بین اشراف زادگان انگلیسی این بازی مرسوم بوده است.

ورزش "پینگ‌پنگ" نیز همانند بیشتر رشته‌ای ورزشی توسط انگلیسی‌ها به ایران آورده شد. در ایامی که مستشاران نفتی کمپانی های انگلیسی در جنوب ایران فعالیت می‌کردند این ورزش را به ایرانیان شناساندند.

ورزش تنیس روی میز در سال ۱۳۱۷ در شهرهای جنوبی کشور مانند آبادان و مسجد سلیمان که شهرهای نفت خیز کشورمان محسوب می‌شوند توسط مستشاران بریتانیایی برای اوقات تفریح انجام می‌شده است.

در سال ۱۳۲۴ در اوایل حکومت پهلوی دوم برای اولین بار مسابقات تنیس روی‌میز با حضور مستشاران و کارمندان خارجی مقیم کشور برگزار شد و با انجام این قبیل مسابقات این ورزش مورد توجه مردم قرار گرفت و دو سال بعد یعنی در سال ۱۳۲۶ فدراسیون تنیس روی‌میز در این تاسیس و به عضویت فدراسیون جهانی این رشته درآمد و در همین سال در مسابقات جهانی تنیس روی میز جایزه مقام اول مسایقه دوبل جهان با نام کاپ ایران قرار داده شد.

برای اولین بار مسابقات قهرمانی کشور در سال ۱۳۳۲ در تهران برگزار شد و دقیقا ۱۴ سال بعد در سال ۱۳۴۶ رسما فدراسیون تنیس میز و تنیس که مشترک بودند از یکدیگر جدا و بصورت مستقل هر کدام به یک فدراسیون مجزا تبدیل شدند و آقای "غفور آلبا" به سمت ریاست فدراسیون تنیس روی میز انتصاب شدند.

تیم تنیس روی میز کشورمان اولین بار در سال ۱۹۵۷ میلادی در مسابقات جهانی حضور یافت و به مقام ۱۷ این رقابت ها رسید و درست یک سال بعد در بازی های آسیایی ۱۹۵۸ توکیو در کشور ژاپن به مقام سومی مسابقات را کسب کرد در آن دوران آقایان "هوشنگ بزرگ‌زاده" و "امیر احتشام‌زاده" از نام آوران تنیس روی میز ایران بودند که آقای احشام زاده ۱۲ بار مقام قهرمانی ایران را از آن خود کرد و در بازی‌های آسیایی سال ۱۳۶۶ با درخشش وی ایران یه مقام ۵ آسیا رسید و "بزرگ‌زاده" توانست در مسابقات انفرادی مقاوم سوم آسیا کسب و فاتح نشان برنز آن رقابت‌ها شود. بهترین مقام ایران در تاریخ حضور در مسابقات جهانی مقام نهم دنیا بوده که در سال ۱۹۶۳ کسب شده است و بهترین مقام تنیس روی میز کشورمان در مسابقات آسیایی کسب عنوان هفتمی رقابت‌ها بوده است.

با شروع جنگ هشت ساله در سال ۱۳۵۹ کشورمان در رقابت‌های جهانی حضور پیدا نکرد و پس از خاتمه جنگ در سال ۱۳۶۷ با حضور در مسابقات جهانی نشان و رتبه چشم‌گیری در این رشته ورزشی برای کشورمان کسب نشد.

تنها در سال ۲۰۱۰ در مسابقات جهانی مسکو تیم ملی کشورمان به مقام ۳۵ دنیا را کسب کرد که این تنها مقام کسب شده بعد از انقلاب کشورمان است. در مسابقات انفرادی که در سطوح بین المللی نمایندگان کشورمان حضور داشتند شاهد درخشش ستارگانی از کشورمان مانند برادران عالمیان بوده ایم که نوشاد عالیمان موفق به کسب نشان های با ارزشی برای کشورمان در رقابت های آسیایی شده است.

روابط عمومی مجموعه ورزشی بین‌المللی آفتاب