معرفی تیم ملی استرالیا

با کشور عجیبی سروکار داریم. پایتختشون کانبرا هست اما مهمترین شهرشون سیدنیه. 30 درصد از جمعیت این کشور رو مهاجرا

تشکیل میدن. یکی از پنج کشوری هستن که تو همهی ادوار المپیک حاضر بودن. تو این سرزمین تعدا کانگروها 2 برابر انسانها

هست و گوشت این حیوون تو سوپرمارکتها رایجه. در این کشور بیش از 10000 ساحل وجود داره و شما میتونید به مدت 27

سال، هرروز از یه ساحل جدید بازدید کنید. یک میلیون شتر در این دیار حضور دارن و اونا جزو صادرکنندگان این حیوون به

کشورهای خاورمیانهای هستن. اگه هنوز تعجب نکردید پس این نکته رو هم باید بدونید که فوتبال، در استرالیا، چهارمین رشته ی

محبوب به حساب میاد!

کریکت، فوتبال آمریکایی و راگبی. اینا رشته هایی هستن که مردم استرالیا عاشقانه دوستشون دارن و گوی سبقت رو از فوتبال

ربودن. تو سرزمین کانگروها، ورزش به معنای واقعی کلمه مهمه و دوست داشته میشه. اونا هر ساله مسابقات زیادی رو برگزار

میکنن و میزبان رویدادهای بزرگی هستن. مثال مسابقات تنیس آزاد استرالیا که یکی از چهارگرنداِسلَمه بزرگ دنیاست. مثال جایزه

بزرگ فرمول یک، مثال مسابقات اسبسواری ساالنه جام ملبورن، مثال مسابقات قایقرانی سیدنی. ما داریم درباره کشوری صحبت

میکنیم که 2 بار در سالهای 1956 و 2000 میزبان المپیک بوده و قراره شهر بریزبن در سال 2023 ،هتتریک این کشور رو

کامل کنه.

این ماجرای عجیب بودن استرالیا به مستطیل سبز هم کشیده شده. کانگروهها تنها تیم فوتبال در طول تاریخ هستن که موفق شدن در 2

قارهی مختلف قهرمان بشن؛ هم جام ملتهای اقیانوسیه و هم جام ملتهای آسیا. زردپوشا اما همیشه کار سختی برای جهانی شدن

داشتن. بعد از جام 74 که با شکست ایران به آلمان غربی اعزام شدن، 32 سال صبر کردن تا یه بار دیگه تو خاک آلمان طلسمشون

شکسته بشه. دقیقا تو همون جام برای اولین و آخرین بار از گروهشون صعود کردن و به سختی با یک پنالتی بحثبرانگیز

لحظهآخری به قهرمان اون دوره یعنی ایتالیا باختن.

استرالیا با حضور تو قارهی کهن و قرار گرفتن زیر نظر AFC همیشه یکی از مسافرای جام جهانی بوده اما عادت دراماتیک صعود

کردن یا تراژیک حذف شدن از سرشون نیفتاده. همونطور که با باخت به ایران نتونستن راهی جام جهانی 98 بشن، این بار با عبور

شون، اَندرو ِر اف بگذرن و به پنجمین جام جهانی از سد امارات و پرو، با درخشش گلر ذخیره دماین، موفق شدن به سالمت از پلی

متوالیشون برسن.

گراهام آرنولد، بازیکن اسبق استرالیا، سرمربی اوناست. متئو رایان، متئو لکی، میتچل دوک و مارتین بویل بازیکنای برجسته ی این

تیم هستن.

ِی به نظر شما استرالیای کمستاره قد علم کردن جالوی فرانسه، دانمارک و تونس رو داره؟