معرفی تیم ملی آلمان

آلمان کشور آزادیه که به حقوق انسانی اهمیت زیادی می‌ده. جالبه بدونید زندانی‌ها تو این کشور آزادن برای فرار از زندان تلاش کنن و اگه موفق نشن، مجازات اضافی براشون در نظر گرفته نمی‌شه؛ مگر اینکه جون کسی رو به خطر بندازن و یا آسیبی به اموال شخصی یا عمومی وارد کنن. با این حال ازادی خاصی براشون تو بحث ورزش وجود نداره. اونا چه بخوان و چه نخوان عاشق فوتبال میشن.

به جام جهانی 30 نرفتن و از حضور تو جام جهانی 1950 محروم شدن وگرنه همیشه جزو حاضران مهمترین رویداد فوتبالی جهان بودن. فقط 2 بار از دور اول بالا نرفتن. تو جام 1938 و در جدالی حذفی تو ضربات پنالتی به سوئیس باختن و 80 سال بعد تو خاک روسیه و در سال 2018 از گروهی که مکزیک، سوئد و کره‌ی جنوبی درش قرار داشتن صعود نکردن؛ درست وقتی که مدافع عنوان قهرمانی بودن.

ژرمن‌ها همیشه یک تیم بزرگ تو تاریخ جام جهانی بودن و فقط برزیله که می‌تونه ادعا کنه بهتر از اوناست. چهار قهرمانی تو سال‌های 1954، 1974، 1990 و 2014 گواه بر این ماجراست. آلمان‌ها چهار بار دیگه هم به دیدار پایانی این تورنمنت مهم راه پیدا کردن ولی به انگلیس، ایتالیا، آرژانتین و برزیل نتیجه رو واگذار کردن. چهار عنوان سومی و یک مقام چهارمی رو هم به تالار افتخارات دومین کشور بزرگ اروپا با حدود 85 میلیون جمعیت اضافه کنید.

از کشوری داریم صحبت می‌کنیم که قاعده‌ی بازی رو بلده. اونا تو مستطیل سبز همیشه شخصیت پیروزی داشتن و با رندیِ خاصی به اهداف خودشون رسیدن. تو جام 54 به وضوح نسبت به مجارهای جادویی تیم ضعیف‌تری بودن اما با استراتژی درست قهرمانی رو به ارمغان آوردن. 20 سال بعد با وجود میزبانی، مقابل توتال‌فوتبالِ هلند و تیم رینوس میشل، در موضع ضعف قرار داشتن اما با هوشمندی رباینده‌ی جام زرینه بال نام گرفتن. در خاک ایتالیا و تو بازی فینال، از عصبی شدن آرژانتین و اندک موقعیت‌ خودشون نهایت استفاده رو بردن و این اتفاق تو سال 2014 تکرار شد؛ وقتی که هیگواین، مسی و بقیه‌ی آرژانتینی‌ها یکی بعد از دیگری موقعیت‌سوزی میکردن، ماریو گوتزه اومد و کارو تموم کرد تا آلمان مثل ایتالیا برای چهارمین بار فاتح جهان بشه.

اوضاع برای برنده‌ی سه جام ملت‌های اروپا تو سال‌های اخیر چندان جالب نبوده. یواخیم و به پایان خط رسید و خیلی دیر کنار رفت. سفید و مشکی‌ها تو جام 2018 و یورو 2020 نمایش ضعیف و دور از انتظاری داشتن اما حالا با هانسی فلیکِ پوکرفِیس و بی‌رحم به دنبال اینن تا یه بار دیگه آلمانی بودن خودشون رو ثابت کنن. تیمی که سرِ بزنگاه، آماده می‌شه و با شخصیت ذاتیش برای رسیدن به موفقیت، از تک فرصت‌ها نهایت بهره رو می‌بره.

در قطر شاهد بازگشت آلمان‌ها خواهیم بود؟